Jeśli sensem istnienia Stworzonego jest odkrycie Miłości do Miłości, to Stworzone w najgłębszej swej istocie, podmiotowym Śnieniu, pragnie "zasłużyć" na Miłość. To pragnienie wyryte jest w tęsknocie do Miłości, której obecność (Miłości) jest na tym poziomie oczywista, a która nie jest bezpośrednio dostępna.
Stworzone otrzymało światy odgrodzone od oczywistości obecności Miłości, światy wolności, ponieważ to w nich można doświadczyć cierpienia wszystkich miłości, które niezmiennie nie są Miłością i nie mogą zaspokoić najgłebszej z tęsknot. Tym sposobem Stworzone nieuchronnie powinno ostatecznie odkryć, że tylko Miłość daje dostęp do Miłości, Miłość odnaleziona w sobie, a nie poza, ale równocześnie skierowana poza, a nie w siebie.
Światy wolności zostały wyposażone w mechanizmy wytwarzania polaryzacj dla Miłości, tak aby możliwa była wolność.
Przykładowo chciwość została użyta do wyrywania śladów Miłości ze świata. Chciwość to w istocie pragnienie bezpieczeństwa, bycia kochanym. Podobnie pragnienie władzy jest pragnieniem posiadania mocy do zmuszenia do zachowań tak jakby było się kochanym.
Tylko pycha, wiara, że inni powinni kochać pomimo, że samemu się nie kocha, jest prawdziwą polaryzacją dla Miłości.
Okazało się, że światy wolności rozciągnięte pomiędzy Miłością, a Pychą, wielkie eksploratorium, wytworzyły tak wielką różnorodność, że Stworzone gubi drogę do Miłości. Bogactwo form przesłania Miłość do tego stopnia, że stworzenia wybierają wolność zamiast poszukiwania Miłości, tłumiąc tęsknotę strumieniem doświadczania.
Konieczne jest rozstawianie drogowskazów :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz