Prorocy naszych czasów

Najskutecznieszymi wyrazicielami głosu wyższej świadomości stali się obecnie ateiści.

To kontrintuicyjne stwierdzenie ma swoje źródło w obserwacji, że jako jedyni nie posiadają oni mechanizmu oporu względem inspiracji duchowej.

Ateista, który szczerze neguje istnienie sfery duchowej, musi przyjmować wszystkie myśli jako własne. Tym samym nie ma łatwego sposobu na opieranie się czemuś, co postrzega jako obce, inspirowane z zewnątrz. Może co najwyżej uznać, że popada w schizofrenię.

Przykładem takich proroków są liczni pisarze SF, np. Stanisław Lem.

Tak wypowiedziane proroctwo nie znajduje się w myśli przewodniej mówiącego. Słychac je w tle tej myśli, tak jak opis losów Bladawców u Lema.

Sens życia

Sensem życia jest życie

Tylko tyle i nieskończenie wiele z tego wynikające

Twój sens życia jest dokładnie taki, jaki stworzysz

Być może doświadczasz świata jako dobre miejsce i postanawiasz dzielić się tym doświadczeniem. 

Może Twoje doświadczenie wskazuje raczej, że świat jest pełen cierpienia i obdarzasz innych, tym co otrzymujesz.

A może obdarzasz dobrem pomimo tego co otrzymujesz.

Są również osoby, które czerpią satysfakcję z obdarzania cierpieniem nawet wtedy, gdy same otrzymują dobro ...

W każdym z tych przypadków sens życia kreowany jest własnymi wyborami.

Teoria Symulacji

Jedna z teorii na temat natury istnienia wszechświata zakłada, że istniejemy we wnętrzu symulacji komputerowej.

Ogólną przesłanką przemawiającą za symulacją jest obserwowana zasada antropiczna oraz wyraźnie obserwowalna dolna ziarnistość zjawisk (stała Plancka, poziom 6,62 × 10 do -34). Z równań fizyki kwantowej stała "wyskakuje" w różnych miejscach, pokazując najniższy, możliwy do zaobserwowania, poziom zmiany czegokolwiek.

Za symulacyjną naturą rzeczy przemawiają relacje regresji hipnotycznej do czasu sprzed narodzin, w ramach których uczestnicy relacjonują udział w obserwacji różnych potencjalnych istnień, które dostępne są "do wyboru" przed kolejną inkarnacją. Analogiczne wnioski sugerują relacje dzieci pamiętających wcześniejsze wcielenie. Osoby po doświadczeniu śmierci klinicznej niekiedy relacjonują z kolei dokonywane korekty stanu rzeczywistości w przypadku decyzji o powrocie.

Jak wygląda taka symulacja z perspektywy nauk obliczeniowych?

Aby symulować wszechświat o ziarnistości 10 do -35 wystarczy zadeklarować istnienie macierzy o wymiarze 10 do 35 × promień obserwowanego wszechświata w metrach ( 14 mld (14 × 10 do 9 ) × szybkość światła w metrach (3 × 10 do 9). Razem 42 × 10 do 53.

Następnie losowo inicjalizujemy zerami i jedynkami każdą komórkę macierzy z zadanym prawdopodobieństwem i symulację można uruchomić.

Wymagana moc obliczeniowa jest niezmiernie daleko poza naszymi dzisiejszymi mocami obliczeniowymi. Całą macierz, bez optymalizacji, należałoby przeliczać 10 do 35 razy na sekundę, podczas gdy zbliżamy się do ledwie 10 do 12 operacji na sekundę. Niemniej dzisiejsze doświadczenia z gier typu Masively Multipleyer (MMORPG) pokazują, że wystarczy symulować świat w bezpośrednim otoczeniu pojedynczej świadomości oraz zapewnić wymianę danych odnośnie wpływu działań każdej ze świadomości na świat, zamiast prowadzić faktyczną symulację całego świata.

Zadanie jest tym łatwiejsze, że pojedyncza świadomość w symulacji posiada wyraźnie ograniczony limit percepcji, na poziomie terabitów informacji na sekundę.

Wniosek: Prowadzenie takiej symulacji, z zaawansowaną optymalizacją, wydaje się być "tuż za rogiem" naszych obecnych zdolności obliczeniowych.

Już dziś szkolenie AI realizuje się niekiedy w światach symulowanych komputerowo. W szczególności uczenie AI grania w gry jest w zasadzie tym samym, co opisywana koncepcja.

Poczucie sensu

W twoim życiu jest tyle poczucia sensu, ile bierzesz na siebie odpowiedzialności.

                                    Jordan Peterson

Przez przykład

Jayem, "Droga sługi"

Mistrzostwo w każdym aspekcie danego ci życia jest jedynym sposobem, w jaki możesz nauczać swego brata i siostrę, że Bóg jest.

Życie mistyczne

Joel Goldsmith, Sztuka Medytacji

Po to by rozpocząć życie mistyczne, musimy opanować umiejętność pozostawania w ciszy bez myśli. Jest to najtrudniejsza częsć praktyki duchowej. Nie oznacza to

wżadnym razie zatrzymania czy stłumicnia myśli i nie taki jest nasz cel. Jest to stan tak głębokiej komunii z Bogiem, że myśl zatrzymuje się naturalnie. W momencie takiej ciszy zaczynamy rozumieć, że boski umyst czy świadomość

kosmiczna jest nieskończoną inteligencją spowitą w milosć i funkcjonuje jako nasza istota, gdy świadome myślenie zostało uciszone.

W życiu codziennym możemy mieć jakis plan działania, podczas gdy plan umystu kosmicznego będzie inny.

Nie poznamy jednak tego planu dopóty, dopóki zajęci bedziemy myśleniem, planowaniem i reagowaniem na

wydarzenia i bodźce pochodzące ze świata. Po to, by otrzymać boską łaskę kosmicznego umysłu, potrzebne sa

okresy, gdy umysł ludzki znajduje się w stanie wyciszenia.

Ten, kto jest mistrzem swego przeznaczenia, osiągnąl stan świadomości, gdzie nie istnieje nic w tym świecie, co miałoby dla niego znaczenie. Znaczenie ma jedynie to, czego

doznaje wznosząc się ponad morze myśli. W tym wzniosłym miejscu boska myśl, boska aktywność w swiadomości ujawnia samą siebie. Nie znaczy to, że umysł nasz musi czy powinien stać się totalnie wypróżniony, ale że w ciągu dnia i nocy musimy mieć kilka okresów, kiedy nie

pragniemy niczego prócz radości ze wspólnego przebywania z Bogiem. To w stanie calkowitej cichości i wolności od myślenia Ojciec przejmuje prowadzenie wnaszym doświadczeniu.

Zanim rozpoczniemy życie mistyczne, powinniśmy przekształcić nawyk ciaglego myślenia i mówienia w nawyk ciągtego stuchania. 

Wyzwolenie

Każda "pokusa" jest przejawem niezałatwionego problemu.

Uleganie "pokusom" staje się wygodnym nawykiem. Taki nawyk pozwala uciekać od trudu zmierzenia się z lekcją wymagającą przerobienia.

Na każdą "pokusę" odpowiadaj błogosławieństwem.

Należy tu wyjaśnić, że pokusą jest zarówno to czego pożądasz jak i to, co potępiasz.

Perspektywa

Otrzymaliśmy świat z prawem do działania niezgodnie z Miłością, aby móc nauczyć się konsekwencji takiego działania.

Otrzymaliśmy świat z prawem karmy, aby zawsze doświadczać skutków dokonywanych wyborów.

Buntujemy się przeciwko harmonii z Miłością, ponieważ patrząc z bliska na skutki wolności innych, oburza nas fakt przyzwolenia na taką wolność.

Buntujemy się przeciwko Miłości, gdy doświadczamy trudnych konsekwencji korzystania z wolności.

W obu przypadkach oskarżamy Miłość o brak miłości. Jest to jednak jedynie efekt ograniczonej perspektywy.

Ku Drodze Serca

Co wybierasz?

Prawdę czy kłamstwo

Miłość czy lęk

Harmonię czy zgiełk

Światło czy ciemność

Obfitość czy niedobór

Bycie twórcą i odpowiedzialność za własne wybory, czy bycie ofiarą i przywilej oskarżania innych

Intencja

Za Wikipedia:

Intencja (łac. intentio – rozciągnięcie, natężenie, napięcie, usiłowanie, uwaga) – świadomy proces umysłowy polegający na aktywnym stosunku umysłu wobec jakiegoś problemu (sytuacji), w wyniku czego pragnienia przekształcają się w potencjalny plan działania. Świadome zamierzenie, zamiar, zamysł, cel, motyw działania; myśl przewodnia, chęć, pragnienie.

Pragnienie jest operatorem przekształcającym funkcję falową, włącznie z doprowadzeniem do jej kolapsu, czyli przejawienia w UR. Intencja wybiera operator, który ma być aplikowany do funkcji i aktywuje proces przekształcenia za pomocą skierowania energii do operatora. Taki przepływ energii nazywamy świadomością, jednak analogiczna aplikacja operatorów (działanie intencji) realizowana jest również w procesach nieuświadomionych.

Czas

Liczenie:

1,2,3,4,....

To odpowiednik ruchu w przestrzeni liczb całkowitych.

To samo liczenie w przestrzeni liczb rzeczywistych jest bezczasowym przeskakiwaniem pomiędzy odległymi punktami. Jeśli zamiast punktów będziemy odliczać odcinki, ponownie uzyskamy ruch.

Jeśli do przestrzeni liczb dodamy wymiar czasu, to liczenie uzyskuje tempo, a ruch prędkość.

Nasza trójwymiarowa przestrzeń posiada wymiar czasu z wektorem, który wymusza tempo liczenia. Fakt, że ruch z prędkością światła zatrzymuje czas wskazuje, że wektor czasu ma wartość c.

Oznacza to, że wymuszony upływ czasu jest przejawem wymuszonego ?rozszerzania się?/tego co dzieje się w przestrzeni czasu w tempie c.

Zjawisko zachodzące w przestrzeni czasu ma zapewne coś wspólnego z tym co odlicza (?świadomością?). Może to strumień (?neutrina?), którego przepływ umożliwia liczenie?

Psychologia i duchowość

1  Lęk karmi się lękiem. 

2. Miłość jest dla Lęku całkowicie niestrawna.

3. Miłość mnoży się przez dzielenie.

Psychologia zajmuje się wpływem Lęku na życie człowieka. Duchowość zajmuje się Miłością.

Psychologia istnieje od niedawna, więc duchowość musiała zajmować się Lękiem. Prowadziło to do niezborności przekazu. Psychologia pozwala skoncentrować duchowość na Miłości.

Psychologia gromadzi wiedzę na temat mechanizmów działania lęku. Powoli zaczyna zajmować się wpływem Miłości. Psychologia, która zajmuje się Miłością, przestaje być odróżnialna od duchowości.

Seksualizm

Seksualizm jest przejawieniem (formą) Bożej jakości - kreacji.

Używany zgodnie (w harmonii) z jakościami Boga, jest uczestnictwem w kreacji świata zgodnego z zamysłem Boga (Miłością).

Seksualizm jest często używany przez ludzi do celów pozostających z dysharmonii z Miłością. W efekcie zamiast kreować kolejne przejawienia Miłości, staje się źródłem cierpienia i lęku.

Seksualizm, jak każde źródło przyjemności (czy choćby zapomnienia o cierpieniu), może stać się uzależnieniem. Takie uzależnienie utrzymuje w dysharmonii z Miłością.

Uzależnienia, podobnie jak kompleksy, utrudniają podążanie Drogą. Uzależnienia są sposobem ucieczki od zmierzenia się z kompleksami.

Trauma i kompleks

Trauma to trwała niezgoda na istnienie świata takiego, jakim go doświadczyliśmy.

Można powiedzieć, że trauma to niezaleczona rana psychiczna.

Kompleks to nieostre określenie psychicznych skutków obecności traumy w psychice.

Uwolnienie z kompleksu polega na prawidłowym zaleczeniu rany traumy.

Wyruszając w Drogę napotkasz każdy ze swoich kompleksów. Jeśli jakigoś nie uleczysz, ego będzie używać go do zawracania Cię z Drogi.

Zmaganie

Gdy postanawiasz przejawiać Świadomość Chrystusową musisz być gotowy na zaciekły opór ego. Zdaj sobie sprawę, że z perspektywy ego postanowiłeś właśnie je uśmiercić, odebrać mu wolność i podporządkować Wolności zewnętrznej. 

Nawet najmniejsze zwierzę, w poczuciu śmiertelnego zagrożenia, będzie heroicznie walczyć o życie. Trudno zatem dziwic się ego, które przez całe twoje życie uczyło się używać intelektu w celu realizacji celów. Ego zna każdą twoją ułomność, słabość i walcząc o życie będzie ich używać przeciwko twojemu postanowieniu.

Gdy napotkasz pułapki zastawione przez ego, zadaj pytanie: 

Czy jest w tym miłość?

Przygotowanie do mocy

Bóg, stważając swoje Dziecì na Swój obraz i podobieństwo, obdarzył Je Własną naturą. Współdzielą zdolność do nieskończonej Miłości oraz nieograniczoną moc kreacji.

Istotą natury Dziecka jest również niedojrzałość, niezdolność do radzenia sobie z posiadaną omnipotencją.

Z tego powodu Bóg uczynił dla Swoich Dzieci system edukacji. Przechodząc przez szkołę przejawienia przygotowują się do sprostania własnej nieskończonej mocy. Moc ma potencjał korupcyjny i trzeba wybitnej szkoły by przygotować Dzieci do sprostania wyzwaniu.

Miłość i lęk

Miłość jest źródłem Istnienia.

Lęk jest źródłem formy.

Ewolucja to lęk w działaniu. Miłość podtrzymuje istnienia, a lęk nadaje formę przejawieniu.

Przemiana porządku

W świecie, w którym intelekt jest sługą Miłości, pojawienie się AI potężniejszego od ludzkiego intelektu, niczego nie zmienia.

W świecie, w którym intelekt jest bogiem, pojawienie się AI zmienia wszystko.

Chmura niewiedzy

https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Cloud_of_Unknowing

Przejawienie

Za "Droga serca", lekcja 8

Jesteś więc siecią relacji, z których wybrałeś pewne kamyki – czy to myśli, postrzeżenia czy doświadczenia – i wrzuciłeś je do niezmąconego, przejrzystego stawu twej świadomości w celu stworzenia jeszcze większej liczby fal. A następnie dokonałeś wyboru, które z nich będą miały dla ciebie największą wartość. Te właśnie zatrzymujesz w swym istnieniu i stają się one twym polem emocjonalnym. Pole emocjonalne jest pierwszym poziomem krystalizacji ciała.

Z pola emocjonalnego w wyniku dalszej krystalizacji tworzy się zjawisko formy fizycznej. I właśnie nią obijasz się po całej planecie, używając tymczasowej, trójwymiarowej formy koncentracji uwagi, podczas gdy wokół ciebie i tuż pod powierzchnią twej codziennej świadomości pozostajesz w komunikacji z wszystkimi sieciami relacji we wszystkich wymiarach stworzenia.