Ogólną przesłanką przemawiającą za symulacją jest obserwowana zasada antropiczna oraz wyraźnie obserwowalna dolna ziarnistość zjawisk (stała Plancka, poziom 6,62 × 10 do -34). Z równań fizyki kwantowej stała "wyskakuje" w różnych miejscach, pokazując najniższy, możliwy do zaobserwowania, poziom zmiany czegokolwiek.
Za symulacyjną naturą rzeczy przemawiają relacje regresji hipnotycznej do czasu sprzed narodzin, w ramach których uczestnicy relacjonują udział w obserwacji różnych potencjalnych istnień, które dostępne są "do wyboru" przed kolejną inkarnacją. Analogiczne wnioski sugerują relacje dzieci pamiętających wcześniejsze wcielenie. Osoby po doświadczeniu śmierci klinicznej niekiedy relacjonują z kolei dokonywane korekty stanu rzeczywistości w przypadku decyzji o powrocie.
Jak wygląda taka symulacja z perspektywy nauk obliczeniowych?
Aby symulować wszechświat o ziarnistości 10 do -35 wystarczy zadeklarować istnienie macierzy o wymiarze 10 do 35 × promień obserwowanego wszechświata w metrach ( 14 mld (14 × 10 do 9 ) × szybkość światła w metrach (3 × 10 do 9). Razem 42 × 10 do 53.
Następnie losowo inicjalizujemy zerami i jedynkami każdą komórkę macierzy z zadanym prawdopodobieństwem i symulację można uruchomić.
Wymagana moc obliczeniowa jest niezmiernie daleko poza naszymi dzisiejszymi mocami obliczeniowymi. Całą macierz, bez optymalizacji, należałoby przeliczać 10 do 35 razy na sekundę, podczas gdy zbliżamy się do ledwie 10 do 12 operacji na sekundę. Niemniej dzisiejsze doświadczenia z gier typu Masively Multipleyer (MMORPG) pokazują, że wystarczy symulować świat w bezpośrednim otoczeniu pojedynczej świadomości oraz zapewnić wymianę danych odnośnie wpływu działań każdej ze świadomości na świat, zamiast prowadzić faktyczną symulację całego świata.
Zadanie jest tym łatwiejsze, że pojedyncza świadomość w symulacji posiada wyraźnie ograniczony limit percepcji, na poziomie terabitów informacji na sekundę.
Wniosek: Prowadzenie takiej symulacji, z zaawansowaną optymalizacją, wydaje się być "tuż za rogiem" naszych obecnych zdolności obliczeniowych.
Już dziś szkolenie AI realizuje się niekiedy w światach symulowanych komputerowo. W szczególności uczenie AI grania w gry jest w zasadzie tym samym, co opisywana koncepcja.
