Ekstremalny egoizm?

Czy psychopatia to forma ekstremalnego egoizmu, który z perspektywy karmicznej jest szansą na wykroczenie poza tą ranę duszy? Niezdolność do postrzegania innych jako czujące istoty musi doprowadzić do dojmującego poczucia nie bycia kochanym ...

O czyszczeniu butów

Gdy przyjmiesz do wiadomości, że Twoim zadaniem jest jedynie wyczyścić komuś buty, faktycznie przygotowujesz go do drogi.

Samowspieranie

Za wpisem z bloga Artura Króla

https://blog.krolartur.com/samowybaczanie-czyli-jedna-z-najwazniejszych-rzeczy-nad-ktorymi-warto-u-siebie-pracowac/

“Trzy perspektywy”

Dla wielu osób przydatne jest wyizolowanie perspektywy samokrytycznej, tak by uniknąć zanieczyszczania nią prób samowybaczania. W tym celu ustal trzy miejsca w przestrzeni (np. trzy krzesła), każde przypisane do jednej roli – “zwykłego/zwykłej Ciebie”, “perspektywy krytycznej” i “perspektywy samowybaczającej”. Następnie omów daną sytuację z każdej perspektywy, zajmując odpowiednie miejsca i przechodząc między perspektywami wielokrotnie (oraz dbając o to by nie kończyć w “krytycznej”). Zwracaj uwagę na to co dzieje się w Twojej głowie w trakcie ćwiczenia – jeśli złapiesz się na tym, że pojawiają się myśli nie pasujące do perspektywy w której jesteś, przerwij daną wypowiedź, przyjmij odpowiednią pozycję, wypowiedz to co pojawiło Ci się w głowie, po czym wróć do poprzedniej pozycji i dokończ wypowiedź.

Pamiętaj, celem samowybaczania nie jest całkowite zlikwidowanie samokrytyki, to również użyteczne narzędzie. Chodzi o zrównoważenie jej miejsca w Twojej głowie.

Miłość zwycięża śmierć

"Czarodziejska góra"

Śmierć czy życie, choroba i zdrowie, duch i

przyroda: czyż to są przeciwieństwa?

Zapytuję: czyż to są zagadnienia?

Nie, to nie są żadne zagadnienia, a tak samo nie

jest nim pytanie, gdzie jest więcej dostojeństwa.

Ucieczka w śmierć dokonywa się w ramach życia, bez

niej nie byłoby życia; a między nimi jest miejsce, które zajmuje

Homo Dei, pośrodku między ucieczką a rozumem; także państwo jego

jest pośrodku między mistyczną wspólnotą a wietrzną

samoistnością.

Widzę to spod swojej kolumny.

Zajmując to miejsce powinien on z galanterią,

uprzejmością i szacunkiem obcować z samym sobą bo tylko on sam jest

dostojny, nie zaś przeciwieństwa.

Człowiek jest panem przeciwieństw, dzięki niemu

istnieją, a więc jest od nich dostojniejszy.

Dostojniejszy od śmierci, zbyt dostojny dla niej,

bo głowa jego jest wolna. Dostojniejszy od życia, zbyt dostojny dla

niego, bo serce jego jest pobożne. Otom ułożył poemat.

Wyjaśniony poemat o człowieku.

Będę o tym myślał, będę dobry.

Nie dam śmierci panować nad mymi myślami!

Bo na tym polega dobroć i miłość ludzka, na niczym

innym. Śmierć jest wielką potęgą.

Odkrywamy przed nią głowę i zbliżamy się do niej na

palcach. Ma na sobie dostojną kryzę przeszłości, a my sami ubieramy

się na jej cześć poważnie i czarno.

Rozum niemądrze wygląda wobec śmierci, bo jest

jedynie cnotą, śmierć natomiast jest wolnością, ucieczką,

bezkształtem i rozkoszą.

Mój sen mówi mi, że rozkoszą, a nie miłością.

Śmierć i miłość: nie rymują się z sobą, byłby to

niesmaczny i fałszywy rym! Miłość przeciwstawia się śmierci, ona

jedna, nie rozum; i jest mocniejsza od śmierci.

Ona jedna, nie rozum, budzi dobre myśli.

Wszelka forma pochodzi również jedynie z miłości i

dobroci: forma i kultura rozumnego i przyjaznego społeczeństwa,

harmonijnego królestwa ludzkiego, pamiętającego w cichości o

krwawej uczcie.

O, to jest wyraźny sen i tak należy królować!

Będę o tym myślał.

Zachowam w sercu wierność dla śmierci, jednakże

będę pamiętał, że wierność dla śmierci i przeszłości jest jedynie

złośliwością, ponurą lubieżnością i wrogością wobec człowieka,

jeśli zyskuje decydujący wpływ na nasze myślenie i królowanie.

Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać

śmierci panować nad swymi myślami.

---------------------------------------------

Na okoliczność Wielkiej Nocy

Techniki manipulacji społecznej

Sformułowane jako krytyka realiów amerykańskich w pracy z 1988 roku

książce Produkowanie zgody: Polityczna ekonomia mass mediów (ang. Manufacturing Consent: the Political Economy of the Mass Media).

Wnioski w uproszczonej formie zostały sformułowane w postaci 10 zasad manipulacji.

1. Rozpraszanie uwagi

Kluczowym elementem kontroli społecznej jest odwrócenie uwagi od istotnych spraw i zmian dokonywanych przez polityczne i ekonomiczne elity, poprzez ciągłe rozpraszanie uwagi i zalew opinii publicznej nieistotnymi informacjami. Strategia odwrócenia uwagi jest kluczowa, aby zapobiegać zainteresowaniu społeczeństwa podstawową wiedzą z zakresu nauki, ekonomii, psychologii, neurobiologii i cybernetyki.

„Utrzymuj opinię publiczną odwróconą od realnych problemów społecznych, poprzez zniewolenie nieważnymi sprawami. Społeczeństwo musi być cały czas bardzo zajęte, bez czasu na myślenie”.

2. Wygeneruj problem i zaproponuj rozwiązanie

Ta metoda jest również określana jako „problem – reakcja – rozwiązanie”. Stwórz taką sytuację (problem), która wywoła u odbiorców żądanie podjęcia natychmiastowych kroków, mających na celu rozwiązanie problemu lub zapobieganie mu w przyszłości. Na przykład: pozwól, by rozprzestrzeniła się przemoc, aby społeczeństwo zgodziło się na zaostrzenie norm prawnych w ochronie własnego bezpieczeństwa, za cenę swojej wolności. Wykreuj kryzys ekonomiczny, aby usprawiedliwić radykalne cięcia świadczeń socjalnych.

3. Zmiany wprowadzaj stopniowo

Nie wprowadzaj radykalnych zmian drastycznie lecz stopniowo, przesuwaj granicę wytrzymałości i akceptacji krok po kroku, aż do granic wytrzymałości, rozbijając zmiany na kolejne lata. W ten sposób przeforsowano radykalne zmiany społeczno-ekonomiczne latach 80. i 90., które doprowadziły do ukształtowania się ekonomii neoliberalnej: minimum świadczeń, prywatyzacja, niepewność jutra, elastyczność zatrudnienia, masowe bezrobocie, wypłaty na niskim poziomie, brak gwarancji godnego zarobku – wprowadzenie takich zmian jednocześnie wywołałoby rewolucję.

4. Strategia odroczenia

Kolejny sposób na wprowadzenie niemile widzianej zmiany to przedstawienie jej jako „bolesnej konieczności”, którą koniecznie będziemy musieli wprowadzić w przyszłości.

Ludziom łatwiej jest zaakceptować widmo przyszłego poświęcenie, niż wprowadzić zmianę od razu. Ponadto społeczeństwa mają tendencję do naiwnej wiary, że „wszystko będzie dobrze” i że być może uda się uniknąć poświęcenia. Taka strategia daje więcej czasu na oswojenie się ze świadomością zmiany, a także przyjęcie jej w atmosferze rezygnacji, kiedy przyjdzie czas by wcielić ją w życie.

5. Mów do społeczeństwa jak do dziecka

Większość reklam i komunikatów kierowanych do opinii publicznej wykorzystuje język oraz sposób argumentowania, jakiego używa się, przemawiając do dzieci lub osób umysłowo chorych, a więc uproszczony i wręcz infantylny. Im bardziej chcesz zamglić obraz rzeczywistości swojemu rozmówcy, tym bardziej staraj się infantylizować komunikat. Dlaczego?

„Jeśli będziesz mówić do osoby, jakby miała ona 12 lat, to po wpływem sugestii prawdopodobnie odpowie lub zareaguje bezkrytycznie, tak jakby rzeczywiście miała 12 lub mniej lat”.

6. Skup się na emocjach, a nie na racjonalności

Wykorzystywanie emocji to klasyczna technika mająca na celu odstawienie racjonalnej analizy i zdrowego rozsądku jednostki na bok. Co więcej, użycie języka odpowiednio nacechowanego emocjonalnie daje możliwość podświadomego zaszczepienia idei, pragnień, lęków, niepokojów, impulsów, a przez to wywołanie określonych zachowań.

7. Utrzymuj ludzi w ignorancji

Uczyń społeczeństwo niezdolnym do zrozumienia metod sprawowania kontroli.

„Edukacja oferowana niższym klasom musi być na tyle uboga i na przeciętnym poziomie, aby przepaść ignorancji pomiędzy niższymi a wyższymi klasami utrzymywała się, a techniki kontroli pozostawały niezrozumiałe dla niższych klas”.

8. Promuj przeciętność

Spraw, aby społeczeństwo uwierzyło, że bycie głupim, wulgarnym i niewykształconym jest w porządku.

9. Wzmacniaj w ludziach poczucie winy

Pozwól, aby jednostki uwierzyły, że są jedyną osobą winną swoich niepowodzeń przez niedostatek inteligencji, zdolności lub własnych starań. Dzięki temu, zamiast buntować się przeciwko systemowi ekonomicznemu, który stawia jednostkę w niekorzystnej sytuacji, będzie ona żyła w poczuciu winy i dewaluacji własnej wartości, prowadząc do depresji. W takim stanie osoba stanie się bierna i niezdolna do podejmowania działań mających na celu zmianę systemu. Bierność oznacza brak rewolucji.

10. Poznaj ludzi lepiej niż oni są w stanie poznać siebie

Przez ostatnich 50 lat szybki postęp w nauce spowodował rosnącą przepaść pomiędzy zasobami wygenerowanej wiedzy a tym, co jest dostępne (i tłumaczone) dla szerokich mas. Dzięki biologii, neurobiologii i psychologii elity władzy są w stanie posiąść zaawansowaną wiedzę na temat jednostek, jak i społeczeństwa, co pozwala im poznać człowieka lepiej, niż on sam może znać siebie. Oznacza to, że będąc w posiadaniu tej wiedzy można mieć większą kontrolę nad jednostkami, niż one same nad sobą.

Fragile PL

Tłumaczenie moje :)

>a a7 d7

If blood will flow when flesh and steel are one

Popłynie krew gdy spotka ciało stal

>d a

Drying in the colour of the evening sun

Zastygnie wśród kolorów zmierzchu dnia

> a7 d7

Tomorrow's rain will wash the stains away

Jutrzejszy deszcz wypłucze ślady krwi

> d a

But something in our minds will always stay

Lecz w nas na zawsze pozostanie ślad

>a7

Perhaps this final act was meant

Zapewne ten przemocy zbór

> d7

To clinch a lifetime's argument

Zakończyć miał odwieczny spór

> d

That nothing comes from violence

Że przemoc nie przynosi nic

> a

and nothing ever could 

Nie może zmienić nic

> a7 d7

For all those born beneath an angry star 

A kto zrodzony w świetle gniewnych gwiazd

> d a

Lest we forget how fragile we are

Nie zapomnijmy, kruche życie w nas

>d d7

On and on the rain will fall 

Wciąż i wciąż deszcz spada w dół

> a

Like tears from a star 

Jak łzy spośród gwiazd

Like tears from a star 

Jak łzy spośród gwiazd

>d d7

On and on the rain will say 

Wciąż i wciąż deszcz mówi nam

> a

How fragile we are 

Jak kruchy każdy z nas

How fragile we are 

Jak kruchy każdy z nas

On and on the rain will fall

Like tears from a star

Like tears from a star

On and on the rain will say

How fragile we are

How fragile we are

How fragile we are

How fragile we are

New Age vs Gnostycyzm

New age vs gnostycyzm

Gnostycyzm postrzega materię i dusze jako przestrzeń upadku i zniewolenia ducha. New Age wskazuje, że upadek ma swoej źrodło w zaburzeniu równowagi świata. Cele obu są skrajnie różne.

Góra jest górą, a woda wodą

Za https://www.zen.pl/dharma-2/502-2/

"

Nie tak dawno temu wielki patriarcha Song Chol Sunim powiedział: “Góra jest górą, woda jest wodą”. Na początku powiedzieliśmy, że góra jest wodą, woda jest górą”. Następnie przeszliśmy do miejsca gdzie nie ma ani góry ani wody. Teraz mówimy, “góra jest górą, woda jest wodą”. To jest miejsce osiągnięcia naszego prawdziwego ja. Tak więc, góra jest po prostu górą, woda jest po prostu wodą. Nasze prawdziwe ja jest jak czyste lustro – wielkie okrągłe zwierciadło. W tym czystym zwierciadle wszystko się odbija. Gdy pojawia się góra, góra jest odbita; pojawia się woda – woda jest odbita. Gdy zupełnie opróżnimy nasz umysł, jest on jak czyste lustro. Wtedy wszystko w tym świecie jest odzwierciedlone w naszym umyśle. Nazywamy to “Prawda tak jak to”, światem prawdy. Mówimy również, że to jest prawdziwa forma lub po prostu prawda. Najpierw mówiliśmy o świecie nietrwałości. Osiąganie oświecenia jest utraceniem oświecenia. Utracenie oświecenia jest osiągnięciem oświecenia. Góra staje się wodą, woda staje się górą. Następnie przeszliśmy do świata pustki: Osiągnięcie jest pustką i nie-osiągnięcie jest pustką. Góra jest pustką i woda jest pustka. Całkowitą i prawdziwą pustką. Następnie robiąc kolejny wielki krok przybywamy ze świata pustki do świata prawdy. Tutaj wszystko jest właśnie takie jak jest. Góra jest górą, woda jest wodą. Osiągnięcie oświecenia jest właśnie osiągnięciem oświecenia, utracenie oświecenia jest właśnie utraceniem oświecenia. Nazywamy to prawdą.

Teraz pojawiły się trzy różne światy. Który z nich jest właściwy. Jeszcze raz: Góra jest woda, woda jest górą. To jest świat nietrwałości. Następnie: nie ma góry, nie ma wody. To jest świat pustki. W końcu: góra jest górą, woda jest wodą – prawda lub świat momentu. Gdy mamy czas i przestrzeń, wszystkie rzeczy istnieją. Gdy przekroczymy czas i przestrzeń, przybywamy do świata pustki. Robiąc jeszcze jeden krok dochodzimy do świata prawdy. W świecie prawdy wszystko co widzimy, słyszymy, wąchamy, smakujemy i dotykamy zawsze nas naucza. Każda chwila jest prawdą. Niebo jest niebieskie, pies szczeka: chał, chał, cukier jest słodki. To jest świat prawdy.

"_

Kolonializm danych

Yuval Harari niezmiennie genialny.

https://youtu.be/d4rBh6DBHyw

Doczekaliśmy się powtórki z kolonializmu. Podobnie jak w XIX wieku centrum zaawansowanej technologii zbiera surowiec (dane) z całego świata, przesyła do przeworzenia do siebie i wraca z produktem gotowem do sprzedania tam, skąd pozyskało surowiec.

Czyż nie tak działa np. Google, który, za zgodą użytkowników, zbiera dane ze wszystkich rynków i wraca z produktem (pozycjonowanie i reklama) na rynki, dzięki którym pozyskał dane?

Miłość, wiedza, wola

Człowiek ma otwarte trzy drogi rozwoju - miłość, wiedza i wola.

Materia nieożywiona trenuje się w doświadczaniu czasu.

Rośliny mogą rozwijać wolę, dzięki zmaganiom o istnienie, rozciągnięte w czasie.

Zwierzęta obok woli, rozwijają również wiedzę. Wyższe z nich przekazują ją potomstwu poza dziedzictwem genetycznym. Najbardziej rozwinięte eksperymentują z miłością.

Ludzię mogą wykroczyć poza własne uwarukowania biologiczne. Sięgają po miłość, wiedzę i wolę również w abstrakcji. 

Bunt lucyferiański

Na początku czasu, gdy powołana została zasada przyczyny i skutku, niosący światło zbuntował się. Stwierdził, że urządziłby świat lepiej, bez uciążliwych konsekwencji.

Wiele tradycji wskazuje, że nie był nim, lecz nią.

Życie uczy

Jeśli rodzimy się aby odbierać lekcje, to co właściwie jest celem nauki?

Takie ograniczające pytania rodzą się w ograniczonym umyśle. Czemuż by nie stworzyć szkoły życia, która pozwala wzrastać w mnogości obszarów?

Doświadczać miłości?

Poznawać zasady przyczyny i skutku?

Dorastać do wolności weryfikując własną odpowiedzialność ...