Trauma oddzielenia

Jako dzieci Boga jesteśmy w naszej istocie bogami w procesie dorastania.

Kluczowym wyzwaniem w tym procesie jest uporanie się z traumą oddzielenia.

Trauma oddzielenia powstała, gdy uświadomiliśmy sobie (przejawiliśmy samoświadomość) możliwości istnienia w oddzieleniu od Boga. Reakcją na tą traumę jest przekonanie o własnej bezsilności i byciu ofiarą sił istniejących na zewnątrz. Rozpoczyna to projekcję mocy na zewnątrz, a następnie walką z zewnętrzną mocą i poszukiwanie własnej mocy mocy w zewnętrznych źródłach.

Istotą przebudzenia jest powrót do świadomości łączności/jedności z Bogiem. 

Osiąga się to za pomocą wytworzenia ego, które próbuje walczyć z zewnętrznymi siłami. Doświadczamy kosekwencji własnych wyborów do momentu, gdy odkrywamy, że jedynie działanie w zgodzie z Miłością uzdrawia cierpienie. W ten sposób odzyskujemy świadomość istnienia Miłości i odkrywamy ją w sobie. Przebudzenie następuje wraz ze świadomością, że Miłość postrzegana na zewnątrz i we wnątrz to to samo. 

Wtedy możemy stwierdzić: 

Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

Zmiana nawyków

Jeśli stwierdzasz, że przydałoby się dokonać zmiany nawyku, warto wypracować uniwersalną metodę, która pozwoli na wprowadzanie tego typu zmiany do własnego życia.

Czasami zmiana nawyku udaje się poprzez nagłą decyzję o diametralnej zmianie zachowania. Uzyskana w ten sposób zmiana jest radykalna, ale często podlega erozji i stopniowemu powrotowi do stanu wyjściowego.

Trwałe efekty łatwiej uzyskuje się poprzez zmianę stopniową, wkraczającą "niepostrzeżenie" do nawyku codzenności.

Jeśli pragniesz zacząć ćwiczyć, zacznij od codziennego, choćby najmniejszego, ale koniecznie codziennego, poświęcenie czasu na coś, co choćby w małym stopniu można uznać za ćwiczenia. Następnie, gdy w Twoich nawykach pojawi się już świadomość, że ćwiczysz codziennie, stopniowo dodawaj kolejne ćwiczenia, aż do osiągnięcia pożądanej intensywności.