Od miłości do Miłości

W dzieciństwie, jeśli wszystko pójdzie dobrze, uczymy się kochać rodziców. Jest to miłość wynikająca z instynktu, biologicznej zależności, gdzie pomyślność dziecka wynika z pomyślności rodzica. Dziecko pragnie uwagi rodzica, reaguje lękiem na jego nieobecność, kocha, pomimo, że istotnym elementem procesu wychowawczego jest stawianie granic, ograniczanie wolności dziecka.

Z upływem czasu, jeśli wszystko pójdzie dobrze, zakochujemy się w kimś niespokrewnionym. Jest to umocowane w instynkcie biologicznym, pragnieniu "drugiej połówki", która jest obiektem pragnień seksualnych. Zakochanie trwa 2-3 lata, czas akurat wystarczający na poczęcie i wspólną opiekę nad dzieckiem, do momentu, gdy staje się to nawykiem.

Rodzic, gdy wszystko pójdzie dobrze, uczy się kochać dziecko. Jest to subtelnie umocowane w instynkcie biologicznym dbającym o podtrzymanie gatunku. Miłość rodzicielska przynosi doświadczenie pragnienia pomyślności drugiej osoby ponad własną pomyślność. Rodzic częso poświęca własną wolność na rzecz dobrostanu dziecka, aby finalnie, o ile wszystko pójdzie dobrze, przyznać dziecku pełną wolność.

W dzieciństwie, o ile wszystko pójdzie dobrze, jesteśmy uczeni kochać Boga. Jest to miłość podszyta strachem, ale faktycznie wynikająca wprost z instynktu społecznego, który nakazuje pielęgnować wspólnotę kulturową, nośnik społecznego "My", które przekracza pokrewieństwo i pozwala efektywnie współpracowac dużej grupie ludzi.

Z wiekiem, gdy wszystko pójdzie dobrze, uczymy się przekraczać dziecięcy koncept Boga-rodzica. Doświadczamy piękna natury, cudownej złożoności praw,   przyrody, nieprawdopodobego nagromadzenia wyjątkowych zjawisk, które tworzą warunki dla rozwoju i trwania życia. Ten zachwyt prowadzi do zakochania w Bogu.

Kochając ludzi po wielokroć doświadczamy nietrwałości ludzkiej miłości. Związany z tym ból prowadzi do poszukiwania trwałej miłości. Doświadczając relacji z Bogiem odkrywamy, że Miłość Boga i do Boga nie jest zależna od czasu. Jego mądrość prowadzi nas przez doświadczenia życia do Miłości, która nie przemiją, w której można oświadczyć "nie moja lecz Twoja wola niech się stanie".

co wybieram?

Aby poznać swój stan podróży Drogą, wystarczy spytać siebie: Co mnie najbardziej przyciąga?

-nieskończona władza (w istocie nieskończone panowanie nad Stworzeniem)

-nieskończone bogactwo (w istocie moc nieskończonego stwarzania)

-nieskończona wiedza (w istocie pełne zrozumienie Stworzenia i Boga)

-nieskończona miłość (w istocie nieskończone oddanie siebie obiektowi miłości oraz bycie adekwatnie kochanym)

Odzwierciedla to stan dojrzałości na Drodze duszy.

Zaczynamy od władzy nad Stworzeniem. Narzucamy własną wolę i doświadczamy buntu Stworzenia, przeciwności. Gdy intencja jest na szkodę Stworzenia bunt jest zrozumiały. Jednak gdy narzucamy wolę z intencją doskonalenia Stworzenia, bunt napełnia zdziwieniem. Stwierdzamy, że stworzylibyśmy lepsze Stworzenie.

Docierając do nieograniczonego stwarzania, odkrywamy, że nasze dzieła wcale nie są lepsze, doskonalsze. Zaczynamy pragnąć zrozumieć naturę Stworzenia.

Poznając naturę Stworzenia nabywamy wiedzę, że jego doskonałość związana jest z wolnością i pięknem. Potykamy się o obecność Boga w Stworzeniu i zaczynamy pragnąć zrozumienia Jego natury.

Poznając naturę Boga, uzyskujemy kontakt z nieskończoną mocą, wiedzą oraz służbą dla Stworzenia obdarzonego wolnością.  Odkrywamy, że są one narzędziami przejawiania Miłości, która jest naturą Boga.

lęk

Przemyślenia z lekcji 9

Lęk odzwierciedla system wartości, jaki nadaliśmy otaczającym nas zdarzeniom. Osądzanie co dobre, a co złe, wywołuje reakcję lękową przed kontaktem z tym, co uznaliśmy za złe. Takie zaciśnięcie blokuje przepływ energii psychicznej, odgradza od doświadczenia Miłości.

Trudne doświadczenia są naturalnym elementem naszego świata. Strata, choroba, cierpienie są naszym doświadczeniem. Reakcja lękowa przyjmowana po trudnym doświadczeniu blokuje, zmniejsza otwartość na doświadczanie piękna, dobra, miłości.

Przywrócenie otwartości wymaga wyjścia poza lęk, rozluźnienia zaciśnięcia. 

Sztuka medytacj

Joel S. Goldsmith "Sztuka medytacji"

...

Po to by rozpocząć życie mistyczne, musimy opanować umiejętność pozostawania w ciszy bez myśli. Jest to najtrudniejsza część praktyki duchowej. Nie oznacza to w żadnym razie zatrzymania czy stłumienia myśli i nie taki jest nasz cel. Jest to stan tak głębokiej komunii z Bogiem, że myśl zatrzymuje się naturalnie. W momencie takiej ciszy zaczynamy rozumieć, że boski umysł czy świadomość kosmiczna jest nieskończoną inteligencją spowitą w miłość i funkcjonuje jako nasza istota, gdy świadome myślenie zostało uciszone.

...

oczyszczenie

Stałym elementem relacji ośob z doświadczeniem NDE jest przegląd życia w obecności istoty emanującej wszechogarniającą akceptacją i Miłością.

Uczeń kroczący Drogą doświadcza analogicznego procesu, stopniowo odzyskując świadomość wszelkich przewin, świadomego wyboru zła, zadanych krzywd, uczynionych niesprawiedliwości, zaniedbań ... Takie doświadczenie łatwo uznać za atak demoniczny czy udrękę duchową. Ma to jednak na celu oczyszczenie ucznia, który dzięki temu będzie mógł poczynić postępy na Drodze.

Uświadomienie sobie własnego zła, stwarza szansę na zmianę perspektywy. Aby wybaczyć samemu sobie, w miejsce osądzającego ja ego, musi pojawić się Ja akceptujące i przepełnione Miłością, ja Chrystusowe. Dopiero z tej perspektywy uczynione zło staje się okazją do nauki. W świetle Miłości konfrontacja z konsekwencjami własnych myśli, uczuć, wyborów i czynów, jest doświadczeniem, dzięki któremu można świadomie wybrać zmianę nastawienia i postępowania.

Jedynie świadomie wybierając Miłość można dalej kroczyć Drogą.

jesteś twórcą i nie możesz nie tworzyć

Jesteś dzieckiem Boga, a to oznacza, że posiadasz naturę Boga.

Bóg jest nieskończoną, twórczą Miłością, której myśl staje się rzeczywistością.

Dzieci Boga otrzymały możliwość nauki w uzgodnionej rzeczywistości, gdzie ich stwarzanie ograniczone jest przez wolność pozostałych Dzieci. W efekcie wszechmocna myśl stwórcza stwarza w rezonansie z myślami innych, tworząc wynikowe pole kreacji. Niemniej:

Każda Twoja myśl wpływa na kreację uzgodnionej rzeczywistości.

Każde zdarzenie ma tylko taki wpływ na UR, jakie myśli i uczucia w Tobie wyzwoli. Faktycznie - jakie myśli i uczucia pozwolisz w sobie wzbudzić.

Istnienie w Uzgodnionej Rzeczywistości jest metodą nauki wzbudzania w sobie myśli zgodnych z nieskończoną Miłością.

Właśnie z tego powodu Przebudzonych można rozpoznać po radości, pokoju i Miłości, którą przejawiają.