Jayem "Droga Serca"
W końcu każda dusza musi odnaleźć swą drogę do
Drogi serca i powrócić do Prawdy o tym, że czas przyjąć
odpowiedzialność, czas nauczyć się rozwijać zdolność spoglądania na
najgłębszą i najbardziej paskudną czerń tego, co nazywam „ego” – a
co nie jest niczym więcej niż kloaką zaprzeczenia, gdzie brakuje
Światła – i zacząć sprowadzać tam to Światło przez zwyczajne
obserwowanie swego umysłu, swego zachowania i swych reakcji w
poczuciu zadziwienia, niewinności i swego rodzaju dziecinności.
Czyż nie jest napisane, że by wejść do Królestwa,
musicie znowu stać się niczym małe dzieci? Małe dziecko po prostu
zachwyca się wszystkim, co widzi, jakby mówiło: „A to dopiero!”.
Czy możesz wyobrazić sobie, że patrzysz na najgłębsze i
najciemniejsze zakamarki swej ciemności i zaprzeczenia, i że jesteś w stanie
powiedzieć: „A to dopiero!”? Pamiętaj więc, że wszystko jest
neutralne i że w Prawdzie nic, co pojawia się w twojej świadomości,
nie ma wpływu na Prawdę twej rzeczywistości.
Droga serca jest zatem ścieżką doskonalenia
decyzji o utożsamieniu ze Światłem, które jest w stanie rozświetlić
każdą ciemność – nie poprzez walczenie z nią, ale uświadomienie
sobie jej, rozpoznanie, że to ty ją wytworzyłeś, i ponowne
dokonanie wyboru.
