Kapitalizm zawiera wbudowane w siebie mechanizmy wymuszania maksymalizacji efektywności. Oznacza to, że funkcjonuje w nim powszechna opresja lokalna, która wymusza konfrontację i "śmierć" form mniej efektywnych. Z perspektywy ludzkiej, to szereg nieprzyjemnych doświadczeń wynikających z konieczności, niekiedy drastycznej, dostosowywania do nowych warunków. Nikt nie lubi zmiany, a szczególnie pod przymusem.
Zdegustowani tym przymusem i jego wpływem na losy jednostek proponują rozwiązania z etykietą sprawiedliwości społecznej. Początkowo filozoficzne spory odnośnie sposobu wprowadzania sprawiedliwości społecznej, wygrała opcja rewolucyjna, skrajna. Postulowała ona zastąpienie koncentracyjnego mechanizmu kapitalizmu, mechanizmem własności kolektywnej - komunizmem. Powtarzane doświadczenie historyczne pokazuje, że komunizm wymaga od jednostek zmian znacząco drastyczniejszych niż kapitalizm, dodatkowo ignorujących rzeczywistość psychiczną jednostki. Aby taką zmianę podtrzymać niezmiennie koniecznym okazuje się wprowadzenie scentralizowanego terroru. Zastąpiono lokalną przemoc ekonomiczną, skutkującą optymalizacją lokalną i globalnym kreowaniem nierówności, globalną przemocą państwową, zapewniającą lokalną równość i globalną nieefektywność.
Globalizacja kapitalizmu powoduje, że mechanizmy optymalizacji rynkowej stały się nieczytelne dla jednostki. Skutkuje to wielkim poczuciem niesprawiedliwości, gdy pracownicy dowiadują się, że ich stanowiska pracy zostaną zlikwidowane, ponieważ gdzieś w "centrali" tak postanowiono.
Zwolennicy sprawiedliwości społecznej zaproponowali (i skutecznie wdrożyli) rozwiązanie środka - państwo socjalne. Wypracowany efekt to kapitalizm, z silnym kagańcem podatkowym, kontrującym efekt koncentracyjny oraz dbałość państwa o dobrostan jednostki.
Obie tendencje, koncentracyjna i równościowa, wydają się projekcją w przestrzeni społecznej wewnętrznych tendencji ludzkich - psychopatii i altruizmu. Obie tendencje mają źródła biologiczne. Nie mamy zastrzeżeń do altruizmu, ale fakt, że "normalnym" rodzicom rodzi się dziecko z zaburzeniem zdolności współodczuwania, uznajemy za jednoznacznie złe. Tymczasem jednostki psychopatyczne podwyższają szanse przetrwania puli genowej w sytuacjach zagrożenia istnienia społeczności.
Tendencja psychopatyczna jest wyprojektowana w postaci kapitalistycznej żądzy zysku. Altruizm przyjmuje w przestrzeni społecznej postać przedkładania praw uciskanej jednostki czy mniejszości nad prawa dominującej większości.
Jeśli skutecznie wyeliminujemy dowolną z tych tendencji, zaburzymy mechanizmy odpowiadające za funkcjonowanie społeczności. Dezintegracja społeczności nieuchronnie prowadzi do rozkładu państwa.
Ogólnie:
Otrzymujesz to, za co nagradzasz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz