" Historia w pigułce
Z dataistycznej perspektywy możemy interpretować cały ludzki gatunek jako jeden system przetwarzania danych, w którym poszczególni ludzie służą jako chipy. Skoro tak, możemy również rozumieć całą historię jako proces usprawniania tego systemu za pomocą czterech podstawowych metod:
1. Zwiększanie liczby procesorów. Miasto liczące 100 tysięcy ludzi ma większą moc obliczeniową niż wioska zamieszkana przez tysiąc osób.
2. Zwiększanie różnorodności procesorów. Różne procesory mogą stosować różne sposoby obliczania i analizowania danych. Korzystanie z wielu rodzajów procesorów w jednym systemie może zatem zwiększyć jego dynamizm i kreatywność. Rozmowa między wieśniakiem, kapłanem i lekarzem może przynieść nowe pomysły, które nigdy by się nie pojawiły w rozmowie trzech zbieraczy-łowców.
3. Zwiększanie liczby połączeń między procesorami. Zwiększanie samej liczby i różnorodności procesorów ma niewielki sens, jeśli są one ze sobą słabo połączone. Sieć handlowa łącząca dziesięć miast da prawdopodobnie w wyniku o wiele więcej ekonomicznych, technicznych i społecznych innowacji niż dziesięć pojedynczych miast.
4. Zwiększanie swobody przepływu danych po istniejących połączeniach. Łączenie procesorów nie na wiele się zda, jeśli dane nie będą mogły swobodnie się przemieszczać. Samo zbudowanie dróg między dziesięcioma miastami nie przyniesie wielkiego pożytku, jeśli będą je nękali rabusie albo jeśli jakiś paranoiczny despota nie pozwoli kupcom i podróżnym korzystać z nich tak, jak zechcą.
Te cztery metody często stoją ze sobą w sprzeczności. Im więcej różnorodnych procesorów, tym trudniej swobodnie je łączyć."
Karty atutowe w konkurencji pomiędzy kulturami otrzymują obecnie wzmocnienie w postaci technik informatycznych. Skala i szybkość rozgrywki zaczyna przekraczać zdolności percepcyjne Homo Sapiens.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz