Poza porządek naturalny

Ewolucja wytworzyła porządek naturalny. Pojawiają się w nim kolejne warstwy życia, żywiące się innym życiem, pasożyty przekształcają się w symbionty, drapieżniki są kluczowe dla samoregulacji ekosystemu. Miliardy lat skumulowały złożoność, którą stopniowo rozpoznajemy.

Nasz wpływ na środowisko przekroczył trwale jego możliwości regeneracji i samoregulacji. Staliśmy się zbyt potężni, by dalej funkcjonować jako część ekosystemu. Równocześnie nasza organizacja społeczna wprost odtwarza zależności znane z przyrody. Również na tym poziomie wpływ jednostek jest tak duży, że trwale destabilizuje ład społeczny. Dalsze funkcjonowanie homo sapiens w oparciu o porządek naturalny wiedzie nas do wielopoziomowej katastrofy.

Pora przyjąć do wiadomości własną moc i wziąć za nią odpowiedzialność. Gatunek, który osiągnął status superdrapieżnika we wszystkich ekosystemach, nie może trwać w roli zdobywy.

Kulturowa identyfikacja z własnym statusem pozwoli na refleksję nad rolą homo sapiens w dalszej historii Ziemi. Już nie zdobywcy, a raczej opiekuna, badacza,  ogrodnika i projektanta.