Sens, a nie szczęście

TED Emily Esfahani Smith

Według prawie wszystkich wskaźników ludzie żyją dziś najlepiej w całej historii ludzkości. Pomimo to jednak szerzy się poczucie niespełnienia, depresji, niezadowolenia z życia oraz samotności. Psychologowie wskazują, że źródłem tego paradoksu jest brak poczucia sensu życia.

Według Selingmana źródłem poczucia sensu jest przynależność, służenie wyższemu celowi oraz wydobywanie z siebie tego co najlepsze.

Nasza kultura wydaje się mieć obsesję na punkcie bycia szczęśliwym, ale to poczucie sensu daje ludziom siłę aby nadawać swojemu życiu wartość, szczególnie w sytuacji, w której nie czują się szczęśliwi.

Istnieją cztery podstawowe aspekty poczucia sensu:

1. Przynależność (bycie akceptowanym i akceptowanie)

2. Posiadanie celu (dawanie siebie)

3. Transcendencja

4. Opowieść, jaką opowiadamy sobie o sobie

3. 

Spoiwo

Święty Bonawentura w 13 wieku, w swoim pytaniu o to, czy dusza po grzechu może być jeszcze cenna dla Boga, doszedł do wniosku, że może się tak stać, gdy to co duszę naprawia będzie cenniejsze od tego co dusza niosła w sobie wcześniej

W 16 wieku w Japonii rozwinęła się sztuka naprawy naczyń porcelanowych za pomocą złota. W efekcie naprawione naczynia często stawały się o wiele cenniejsze niż naczynia przed potłuczeniem.

Kiedy doznajemy życiowych trudów jesteśmy jakby potłuczeni. Ponowne uczynienie zdrowej jednostki realizuje się za pomocą miłości.

Droga człowieka do Boga polega na ciągłym tłuczeniu i naprawianiu pęknięć miłością tak długo, aż pozostaje już tylko miłość.

Cytując:

"Tak mnie skrusz, 

Tak mnie złam,

Tak mnie wypal Panie

byś został tylko Ty."

Tolerancja, a miłość

Zanussi, "Uczyń ze swojego życia arcydzieło"

Cytat z pamięci:

Mam labradory. Labradory to psy łowne, szczególnie lubią łowić ptaki. Mieszkam w okolicy, gdzie jest dużo ptaków, a sąsiedzi trzymają kury. Labradory przynosiły te kury podduszone, żeby ofiarować mi. Za pomocą kija udało mi się oduczyć je zabijania kur. Labradory tolerują kury. Następnym krokiem byłaby miłość. Tolerancja to dość niski etap na drodze do rozwoju ku miłości.

C G Jung

„Moje życie jest historią samourzeczywistnienia się nieświadomości”

„Jedynie przez doświadczenie rzeczywistości symbolicznej człowiek może odnaleźć drogę powrotną do świata, w którym nie będzie dłużej już kimś obcym”

Podróż bohatera - perspektywa funkcyjna

Założenia:

1. Mit życiowy definiuje transformacje jakości osoby, które mają zajść w czasie życia osoby

2. Transformacja jakości określa zmianę, która w UR oznacza przemianę charakteru i duchowości osoby

3. Definicja transformacji nie narzuca formy zdarzeń życia, które stają się okazją dla dokonania danej transformacji

4. Ciąg konkretnych zdarzeń tworzy historię osobistą, której struktura przyjmuje postać znaną jako podróż bohatera

5. wynik transformacji, czyli docelowa funkcja falowa osoby, zależy od jej reakcji na jednostkowe transformacje składowe (zdarzenia historii osobistej)

Perspektywa funkcyjna:

1. Osoba definiowana jest przez funkcję falową (pole prawdopodobieństwa jakości) podlegającą rzutowaniu do UR

2. Mit życiowy zadany jest w postaci funkcji falowej, która nie podlega rzutowaniu (urojona)

3. Przekształcenie funkcji falowej osoby względem mitu życiowego odbywa się za pomocą operatora czasu, gdzie operator wymaga parametru funkcji rzutowanej do UR oraz funkcji nie podlegającej rzutowaniu

4. Operator czasu jest operatorem globalnym przekształcenia przestrzeni funkcji falowych i dokonuje przekształceń cząstkowych wszystkich funkcji "jednocześnie", wprowadzając interferencje, czyli zaburzenia przekształcenia

5. Efekt interferencji zależy od stanu reprezentacji funkcji falowej w UR

6. Operator czasu dla dwóch funkcji rzutowanych dokonuje przekształceń na poziomie UR

Ontologie objaśnione

http://www.taraka.pl/descola

Podobne wewnętrzne strony Niepodobne fizyczności	Animizm	Totemizm	Podobne wewnętrzne strony Podobne fizyczności
Niepodobne wewnętrzne strony Podobne fizyczności	Naturalizm	Analogizm	Niepodobne wewnętrzne strony Niepodobne fizyczności

Wszechmoc

„Wstawaki [#427] Wszechmoc” w YouTube

https://youtu.be/cSLQ92NhQKk

Z algebry wiadomo, że jest nieskończenie wiele różnych jakościowo i ilościowo nieskończoności. Nawet najmniejsza z nich jest jednak liczniejsza od liczby atomów w znanym wszechświecie.

Gdy słyszymy "Bóg kocha Cię najbardziej na świecie" to jest to stwierdzenie na temat nieskończonej natury Boga, w które ludziom, istotom zanurzonym w skończonym, trudno uwierzyć. Chodzi jednak o algebraiczną oczywistość. Miłość Boga, jako jakość z przestrzeni "bytów" nieskończonych, przewyższa wszystko, co występuje w świecie rzeczywistym. Równocześnie każda istota, doświadczająca Miłości Boga, ma do czynienia z taką samą nieskończonością.