Po pierwsze jest to odwołanie do Pisma Świętego i odnoszenie tego pisma do własnego życia. Jest to odpowiednik znanego z psychologii zorientowanej na proces podejścia, w którym dowolna treść może być początkiem pracy ponieważ fakt, że coś przyciąga naszą uwagę wywołuje reakcję, oznacza, że jest to jakoś istotne w naszym procesie.
Po drugie jest to traktowanie ciała jako świątyni Boga i obserwacja tego ciała ponieważ za jego pośrednictwem, w szczególności poprzez emocje i serce, możemy usłyszeć głos Boga. W POP jest to po prostu obserwacja odczuć z ciała, reakcji z ciała, które są wczesną informacją o odniesieniu do procesu.
Po trzecie wreszcie, głos Boga przychodzi do nas poprzez świat, gdzie jeśli zadamy sobie pytanie to w ciągu dnia możemy zwrócić uwagę w jaki sposób przychodzą do nas różne treści, w jaki sposób przyciągają naszą uwagę, podczas gdy inne zupełnie ignorujemy. To co przyciąga nasza uwagę uznawane jest właśnie za przygotowywane nam przez Boga jako odpowiedź. Jest to dokładnie odpowiednik pracy z kanałem świata w psychologii zorientowanej na proces.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz