Wygląda na to, że praca z ruchem pozwala na bezpośrenie odczuwanie oraz oddziaływanie na poziomie Śnienia.
Wczuwanie się w napięcie pola pozwala na podążanie za przepływem energii, a świadome postrzeganie interakcji punktów energetycznych powoduje przekształcenia w polu Śnienia.
Patrząc z tej perspektywy ciekawie wygląda zmiana tańca, czyli ruchu uspołeczninego, na przestrzeni wieków oraz jego odmienność pomiędzy kulturami.
Od ściśle formalnego tańca Średniowiecza, poprzez coraz bardziej emocjonalny taniec Odrodzenia i Romantyzmu, po "dzikie" tańce początku dwudziestego wieku. Co o stanie Śnienia cywilizacji zachodu mówi taniec rock&roll, disco, metal i punk oraz dzisiejsze techno?
Wydaje się, że przenikanie Śnienia Afryki do Śnienia Zachodu wyzwoliło pokłady zmarginalizowanej energii, która odreagowywana jest autodestrukcujnie.
Równocześnie Europa rezygnując z formalizmu tańca pięlęgnowała odszczepiony nurt formalnego tańca baletowego.
Dodatkowo Zachód popadł w coraz bardziej obłędną fascynację ciałem, która w sferze ruchu przejawia się w sporcie.
Porównanie z formalnymi, ale jednak nie ograniczającymi ekspresji, tańcami plemiennymi.
Zakaz tańca kobiet w świecie islamu.
Skrajnie formalne tańce, a właściwie taneczne spektakle Indii, Japonii i Chin.
Jak mógłby wyglądać nowy taniec Europy? Czy mogło by to być coś na bazie ruchu spontanicznego, ale jednak z zachowniem świadomości?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz