W ciszy

Wewnętrzna cisza, zatrzymanie dialogu wewnętrznego, zdaje się być podstawową praktyką duchową większości nurtów duchowych. Taki efekt daje zarówno buddyjskie medytowanie nad istotą przedmiotu jak i katolickie odmawianie różańca, islamski taniec derwiszów, czy hinduskie mantry. Różnie wykorzystywana bywa zdobyta zdolność trwania w wewnętrznym wyciszeniu. Najczęściej jako metoda na odnajdywanie kontaktu z Bogiem, niekiedy okazja do rozpoznania natury rzeczywistości, czy,  jak u Castanedy, gromadzenia energii. Z pewnością pierwszym efektem ograniczenia dialogu wewnętrznego jest większa uważność. Pozwala ona dostrzegać głębiej otaczający świat i ludzi, ale również, a może przede wszystkim, zauważać świadomie głos i poruszenia własnej duszy. To otwiera drogę do pytania kim jestem, osobą, która posiada duszę, czy duszą doświadczającą tego konkretnego życia.

Zwycięstwo wroga

The coward wants to believe that his fear is clarity.
The clown wants to believe that his clarity is power.
The tyrant wants to believe that his power is wisdom.
The hermit wants to believe that his wisdom is transcendence.

They are all lying to themselves, and everybody else.

Poczucie własnej ważności

Self-importance requires that one spend most of one's life offended by something or someone.

As long as a man feels that he is the most important thing in the world, he cannot really appreciate the world around him.

Dwelling upon the self too much produces a terrible fatigue. A man in that position is deaf and blind to everything else. The fatigue itself makes him cease to see the marvels all around him.

Don Juan Matus

Stabilność społeczności

Społeczność pozostaje stabilna gdy jej reguły umożliwiają sprytnym i chciwym wyzyskiwanie głupich i leniwych.
(Warto pamiętać, że wszyscy czasem jesteśmy leniwi, a czasem okazujemy się głupi).

Gdy głupi i leniwi mogą wyzyskiwać sprytnych i chciwych (a tak bywało np. w feudaliźmie) rewolta jest nieuchronna, a zajdzie tym szybciej im mniej zadowoleni są rozważni i pracowici.

Memento mori

Złudzenie nieśmiertelności, któremu wszyscy ulegamy, pozbawia najważniejszej z perspektyw - końca życia. Ta perspektywa przywraca sprawy do zdrowego porządku, pozwala obudzić się z większości snów. Zwrócić uwagę na wielkie pytania, które z perspektywy codzienności wydają się tak bardzo odległe.
Tylko czy cel wskazany przez Castanedę, przekształcenie w istotę niecielesną, wyrwanie się z Ciemnego obłoku świadomości warte jest osiągania?
Czy powrót do Źródła nie jest lepszym celem?

Złudzenie bezgrzeszności

Trwanie w komunii. Próba, a nie jedynie łaska, podobnie jak władza, pomyślność czy moc. Poczucie bezgrzeszności, nawet gdy wybory i czyny budują barierę. Czy dalej wybierzesz dobro gdy głos sumienia zaprzestanie ostrzegawczych wezwań?

Skąd różnica

San Francisco,  ludzie z wewnętrznym spokojem, rzadko kto napięty jak struna, pomimo ciągłego zagrożenia trzęsieniem ziemi.
Skąd taka różnica? Skąd takie wewnętrzne napięcie w Polakach?
Różnica historii. 150 lat pokoju, państwo wspierające bogatych,  ale nie przeszkadzające w bogaceniu się. Polacy,   podskórna trauma historii, najeźdźców, powstań, walki z państwem, ukrywania tego, co faktycznie się myśli.